Hin sanna gullgerðarlist! Að búa til peninga úr engu.

"Intrum á Íslandi" er magnað fyrirtæki, ég spyr bara eins og fávís, hverjir á Íslandi eru ekki í viðskiptum við þetta magnaða fyrirtæki? Hvenær fer "Orkuveita Reykjavíkur" í bein viðskipti við þetta brjálæðislega markaðs umvefjandi fyrirtæki "Intrum Justitia". Er hægt að finna símafyrirtæki, leikskóla, grunnskóla, mötuneyti, leigusala eða videoleigu sem ekki stundar viðskipti við Intrum? Bókasafnið er meiraðsegja komið í viðskipti. Intrum á Íslandi virkar þannig, fyrir þá sem ekki vita, að það fær ógreidda skuld á sitt borð á eindaga, sem er svona 7-10 dögum eftir gjalddaga og þá hækkar skuldin um einhverja þúsundkalla, og síðan við hverja bréfasendingu frá þeim að þá hækkar skuldin aftur um ca 5000kall. kannski eitthvað misjafnt en nokkuð nærri lagi. Þegar fyrirtæki er á annað borð komið í viðskipti við "millifyrirtækið góða" að þá á það ekki afturkvæmt þaðan, þ.e.a.s. þó að einhverjum bjána detti í hug að labba sér inn í stofnun eða fyrirtæki sem hann/hún á í viðskiptum við, að þá standa vextir og dráttavextir eftir hjá Intrum, jafnvel þó viðkomandi hafi greitt fyrirtækinu sjálfu einhverja vexti og reynist það þrautinni þyngri að ná þeim þaðan út. Ég held að sjálfum Kafka hafi ekki dreymt um þvílíka og aðra eins hliðarveröld eins og þessi skipulagði glundroði er í rauninni. Dæmi: persóna skilar videospólu degi of seint, er ekki með 500 kall í vasa og skellir disk á borðið, vinkar og gengur út, hugsar með sér, ég er eins og grár köttur hérna þannig að ég geri þetta upp næst þegar ég kem. Nú menn gætu fyrrst við og hugsað, hvurslags háttsemi er þetta, best að síma í þennann viðskiptavin og veita honum ámynningu. Nei, þess þarf ekki, málið fer bara rafrænt til "Intrum" og gleymska viðskiptavinsins mun kosta hann 5000.kr. en ekki 500.kr. Sem ég myndi ætla að væri greiðsluletjandi frekar en hvetjandi. Dæmi um ungling sem gleymir að skila bókum á réttum tíma, hann fær ekki tölvupóst frá bókasafninu, það er ekki hringt í krakkann, heldur fer málið rafrænt til "Intrum" og hefur þar af leiðandi hækkað samkvæmt því. Er einhver að skilja þetta? Annað dæmi: símreikningur, sem venjulega er borgaður rafrænt, dettur á einhvern hátt út úr hinu rafræna kerfi og reikningar upp á 1.500.kr og 3.000.kr lenda á milli þilja, eða í rafrænu svartholi um stund. Viðkomandi fær síðan bréf frá "Intrum" og hljóðar þá skuldin upp á, annars vegar 10.000.kr og hins vegar 18.000.kr. viðsiptamaður símar í símafyrirtækið og spyr hvað sé eiginlega málið, hvort hann geti ekki fengið að greiða bara reikninginn, svarið er jú jú þú getur gert það bara í heimabankanum, viðskiptamaður gerir það en fær fljótlega aftur bréf frá "Intrum" og er þá skuldin að nálgast 40.000.kr. og síma og neti lokað. Viðskiptamaður símar þá aftur í símafyrirtækið, heldur ergilegri en áður og spyr hvurn fjandann þetta eigi að þýða, hvort ekki sé hægt að opna símann þar sem hann sé klárlega búinn að greiða þennann reikning. Svarið sem hann fær er, "því miður, við getum ekki opnað fyrr en þú ert búinn að borga "Intrum". Enn eitt dæmi: Listamaður leigir vinnustofu hjá einhverju fyrirtæki sem kallar sig "Vatn og Land" eða "Rauðvík" Listamannsblókin lítur svo á að hann sé að greiða of háa leigu miðað við samninga og fær áheyrn hjá einhverjum talsmanni fyrirtækjanna,,,sem er "Vatn og Land" eða "Rauðvík" nú eða kannski einhver Belgískur banki þess vegna. og er sagt að vera bara rólegum, greiða bara leiguna eins og upphaflega var talað um og slaka á yfir hinu, þetta verði tekið fyrir, enda ekki meiningin að vera að senda leiguskuld hjá listamönnum í Milli-innheimtu-fyrirtækið "Intrum". Eftir einhvern tíma að þá hefur 80.000.kr. skuld breyst í 290.000.kr. skuld og aldrei hægt að ná í neinn til að ræða málið við. Listamannsdruslan labbar sér niður í glæsibyggingu "Intrum" á laugavegi 99. Þar situr kona við tölvu, hún flettir upp hans málum. Listamaðurinn spyr: er einhver hér sem ég get rætt við? Nei, svarar konan, maður fær bara enga áheyrn (hún er ss. fórnarlamb líka) en þú getur sent honum Ásgeiri lögmanni tölvupóst, hann Ásgeir hann sér um öll mál Reykvíkinga. En get ég sent fyrirtækinu sem er að rukka mig tölvupóst? spyr maðurinn. Nei, svarar konan brosandi, við megum ekki gefa upplýsingar um okkar viðskiptavini (computer says no) Þú verður bara að senda honum Ásgeiri lögfræðingi sem sér um öll Reykvísk mál, en sem er alls ekki hægt að hitta, tölvupóst. Ég er bara svo fornemmet á þessu bulli! að mitt í öllum subbuskapnum skuli þetta vera í gangi og menn neyðast bara til að borga eins og hundar. Hver á "Intrum á Íslandi" eða hver rekur "Intrum á Íslandi" Er þetta löglegt? Tek hér fram að listamaðurinn spurði hvort hann gæti ekki fengið að greiða inn á höfuðstól, svo að leigusalar hans fengju nú eitthvað inn á leiguna, en að féð færi ekki bara til "Intrum" hann fékk þau svör að það væri því miður ekki hægt. Hver er í vinnu hjá hverjum spyr ég???

Athugasemdir

[Árni Gunnarsson, 16.3.2010 kl. 16:53]

Mér líst heldur vel á þig stelpa. Þú byrjar í að minnsta vel og ég spái vel fyrir þér.

Varaðu þig bara á fjandans hæversunni. Hún mun engum koma að gagni sem þarf að koma erindum sínum til skila eins og þetta samfélag okkar er orðið í laginu.