Dulbúið hvæs Bjartrar Framtíðar.

Fréttir af JákvæðnifélagiBjartrar Framtíðar og co, hefur farið víða á miðlum í dag og verið af mörgumfýluposanum kallað mjálm.

 

 

Margir pósta fréttinni áfeisbúkk með stöðu uppfærslunni “NEI!” Menn og mýs lýsa því yfir að svona smeðja sé alls ekki viðeigandi átímum niðurrifs og neikvæðra strauma, sem óneitanlega má segja að ríði húsumlandsmanna þessa dagana. Mér finnst þetta allt saman vera eins og risastór ogrosalega löng skrýtla og get eiginlega ekki annað en brosað út í annað. Mér erhugsað til Kardimommubæjar þar sem allt varð vitlaust áður en allt varð gott.Það var ekki síst úrræðasemi og jákvæðni bæjarstjórans Sebastian að þakka aðallt gat orðið gott. Það hefði auðveldlega allt getað farið fjandans til íKardimommubæ ef ekki hefði verið fyrir reffilegan og sinnisglaðanbæjarstjórann.

Mínar fínustu tilfinningar og101 prófessorinn minn í litla heila segir mér, að hér séu bestu menn ogflinkustu mýs að misskilja jákvæðni, eða skilmysa, eins og vinur minn ÁsgeirJónsson segir þegar fólk spyr hann hvort hann sé ekki ennþá söngvari í BaraFlokknum. Akureyrsku nýpönk hljómsveitinni. Þá hristir hann góðlega höfuðið ogsegir að það sé allt á skilmysingi byggt.

 

Jákvæðni er margvísleg ímínum huga, jákvæðni þýðir alls ekki það að sætta sig við ömurlegar aðstæður.Jákvæðni er kænska, það er viðhorf, viðhorf um það hvernig tekið er á slæmummálum.  Jákvæðni er strategía, eðaherbragð.

Ég trúi því ekki í eittaugnablik að menntaðir greindarstólpar okkar samfélags viti þetta ekki og hafiekki notað þetta herbragð meðvitað eða ómeðvitað í sínu starfi, bæði til að fásínum málum framgengt og einnig til að sækja sér meðbyr vegna hugmynda ogframkvæmda. Auðvitað er til fólk sem ekki má vamm sitt vita og er tilbúið aðklessa hundleiðinlegri jákvæðni sinni upp um alla veggi í selskap. Tilkynnapersónu sína sem mjög jákvæða og þykjast hafa jákvæðar lausnir á öllu millihimins og jarðar. Vera svo  íraunverunni með allt á hornum sér og gjarnan með allt niðrum sig. Það þykir mérpersónulega algerlega óþolandi og minnir mig alltaf á félagsráðgjafa blókinasem sagði við mig þessi orð fyrir hundrað árum ‘er vér vórum’ í vonlausumaðstæðum ,,það eru engin vandamál, bara lausnir” eh..system melt down, var mínupplifun af þessari fræðilegu og mannfjandsamlegu jákvæðni.

Það er hins vegar allt annarbleðill að takast á við ömurlega þróun, sem er fyrirsjáanleg á einhverjuferðalagi með jákvæðni. Það hefur ekki í för með sér endilega að maður rennisér í þeim rússibana á leiðarenda, nei það er hægt að beygja af brautinni meðlausnum sem duga.

Lausnin að hrópa upp yfir sigog kreppa hnefanna yfir því óréttlæti sem yfir mennina dynur, dugir svoyfirgengilega skammt eins og við hljótum nú að hafa orðið vitni að, með öllumbrussu og búsgangi undangenginna ára. Meiraðsegja hin alræmda búsáhaldarbyltinggrætur þurrum skessutárum og fæ ég yfirleitt grænar bólur þegar minnst er á aðdrífa sig nú út með pottana og pönnurnar, þá líður mér eins og fjandans alkinnætli nú að prófa eina ferðina enn að fá sér einn sjúss.

Sú lausn að berja í borðiðvirðist vera skammtímalausn sem ég veit svo vel að við Íslendingar erumafskaplega hrifin af og nánast stundum líkt og fíkin í þær, skammtímalausnir ognöldur í tvo til þrjá daga virðist duga okkur og eftir það er hægt að traðka ogtroða á okkar fáu sálum vel og vandlega, því þá er úr okkur mestur vindurinn.Ég held að við þurfum að feisa það að eitthvað hér er ekki að duga og nú kem égmeð fáeinar jákvæðni hugmyndir.

 

Hvernig má nýta tíma sinn íþraspontu alþingis, gera orðin megnug einhvers.

 

Varðandi okkar heittelskuðugufu.

Með manneskjulegu samtali viðþjóðina væri hægt að sýna fram á að við getum búið til fleiri elskendurþessarar ástkæru útvarpsstöðvar með markaðssetningu til unga fólksins. Bara efeinhver nennir að viðurkenna að það er risastór feill að hafa ekki gert það þágæti myndast samtal, þó það væri einungis í lítilli klíku í alþingishúsinu semværi þess megnug að færa þá umræðu inn í stofnunina rúv, drífa gufuna inn ískólana. Það er jákvæð nálgun og fengi jafnvel einhverju áorkað, eins og td. aðafla ungra og ólatra stuðningsmanna. Það er jákvætt. Hljómar eins og vitleysa,en það er einmitt eitt af dularklæðum jákvæðninnar

 

Varðandi velferðarkerfið.

Það væri hægt að búa tilskemmtilega útfærslu á samfélagi sem ekki hirðir um mannréttindamál, fara yfirþau dæmi um hvernig meðal launaþræll étur upp framtíðarmöguleika barna ogbarnabarna sinna með því að slefa upp þá brauðmola sem af skattalækkunardisknumhnjóta. Jákvæðnihópurinn gæti spurt Kristján Júlíusson hvort honum sé alvegsama um barna barnabörnin sín. Hvort hann vilji að þau búi í samfélagi þar semeyðniveikir og lifrarbólgusjúkir, gigtveik og svöng og ólæs ráðvillt gamalmennisteyti hnefa á götum úti í okkar fámenna landi og geðveikir af öllum kynslóðumkomi snarvitlausir út úr illa skipulögðum og hallærislega hugsuðum fangelsumokkar. Vill hann horfa á það af himnum?

Þetta er jákvæðni, ég sverþað. Hljómar auðvitað eins og undirgefinn dónaskapur, en það er líka eitt afdularklæðum jákvæðninnar.

 

Varðandi Mannréttindamál.

Þá mætti benda þeim andansletingjum sem sýslað hafa með innanríkismál, kotungum sem óttast hið óþekkta ogþeim sem sýktir eru af hræðsluáróðri og rifrildi neikvæðnis rökfestunnar hér, áað gestrisni er gæfa og gæfuspor þess að taka á móti fólki, með hjartahlýju ogást, hafa eitthvað gott að bjóða, elur af sér góða strauma og visku. Það erjákvætt. Hljómar eins og aristókratískur húsbóndi hafi tekið sér bólfestu ígrámyglulegum pólitíkusum, en það er enn ein dularskykkja jákvæðninnar.

 

Margt af þessu er bull en þósatt, eins og segir í einni af minni uppáhalds bókum, sem ber nafnið ,, Nothingin this book is true but exactly how things are” Er sú bók skrifuð afsmásnilling sem kallar sig Bob Frissel. Ég endurtek, jákvæðni er ekki mjálm, jákvæðnier herbragð og er hvæs hinna greindu, dulbúið sem mjálm. Vonandi fæ ég ekkiyfir mig hraundranga úr öllum fjórðungum vegna þessara skrifa en ef svo, þáverður að hafa það. Ég er alveg hörð á þessu.

Lifum heil og höfum góðarstundir.

 

Helga Völundardóttir.