Kynfrelsi Karla

Kynfrelsi Karla

 

Ég elska klęšskiptinga sagši ég viš vinkonu mķna į kaffihśsinu.

Hśn sagšist elska žį lķka.

Tilefniš var ungur rosalega sętur strįkur sem gekk tķgulega inn į stašinn žar sem viš sįtum og sötrušum latté...not!

Hann bar sig eins og veršlaunatrippi og sveiflaši mjöšmunum eins og tķgrisdżr.

Meš bleikan varalit og gręna slęšu yfir augnalokunum.

Perlum var rašaš į augnbrśnirnar og brosiš geislaši af hugrekki sem minnti į Mata Hari.

Hendurnar hreyfši drengurinn af žokka į pari viš gyšju og neglurnar voru lakkašar ķ svörtu.

Klęšnašurinn var ekkert annaš en mešvitund um hįtķsku meš dassi af sjįlfi og grundvallar trausti į eigin smekk.

Hann klęddist fölbleikri silkiskyrtu meš gylltum bryddingum viš ślnlišina.

Fyrir nešan skyrtuna var hann ķ fallegum sokkabuxum og frį mjöšmum og nišur į miš lęri hafši hann dregiš lķtiš sari śr fagurgręnu silki.

Yfir žetta allt saman var flauels svört slį meš hettu sem hann hafši lagt yfir höfušiš.

Slįnna tók hann af sér įšur en hann settist.

Aušvitaš skošaši ég skóna.

Žeir voru lįtlausir en glęsilegir eins og allt annaš. Svartir og stęšilegir. Lķklega skónśmer 44.

Žó pilturinn vęri grannur eins og dansari žį var hann ekki smįr.

Ég stari ekki į fólk yfirleitt, ég er ekki dóni, en hann fann aš ég horfši į hann og ķ staš žess aš bregšast viš af firringu brosti hann til mķn žessu įšurnefnda hugrakka fallega sjįlfstęša brosi.

Sjįlfsagt glįpinu vanur.

Ég brosti į móti.

Ég reyndi aš segja honum meš brosi mķnu aš ég vęri einungis aš votta glęsileika hans viršingu mķna meš góninu.

Mašur sér ekki oft svona tignarlega og framśrskarandi fegurš sem kveikir į hugmyndum um hvaš viš gętum öll veriš glęsileg aš utan og innan ef viš bara nenntum aš fylgja eigin smekk og vilja žótt žaš žżši smį mótvind ķ seglin.

Drengurinn settist nįlęgt okkur og žegar hann opnaši munninn til aš tala viš žjón streymdi fram fįgašur bariton hljómur ķ bland viš žokkafullan bassa.

Ķ gegnum smekklega fagurbleikar varirnar pantaši žetta fallega ungmenni sér glas af hvķtvķni og eitthvaš annaš sem ég heyrši ekki.

Į endanum žurfti mķn vinkona aš sjįlfsögšu mķna athygli og viš klįrušum veru okkar į kaffihśsinu.

Į leišinni žašan og žaš sem eftir var dagsins leitaši hugur minn oft til žessa oršs „klęšskiptingur““

Önnur orš af svipušum toga komu mér ķ hug, eins og umskiptingur og hamskipti.

Orš eru lķklega upphaf og endir į žvķ hvernig viš hugsum samfélag okkar ķ grunninn og hvernig viš sjįum okkur sjįlf og ašra.

Ég er ekki tżpan sem langar til aš stroka blótsyrši śt žvķ ég elska blót.

Ég lķt į žaš sem įskorun aš lęra aš blóta fallega žvķ blóti mašur glęsilega hefur mašur nįš fullkomnum tökum į tungumįlinu aš mķnu mati.

Meš žessu er ég aš frżja af mér allan oršafasisma.

Orš eru nefninlega stęrri en bara eitthvaš tęki til aš koma upplżsingum į framfęri.

Oršiš klęšskiptingur virkar į mig eins og einhver karldurgur hafi stolist ķ hśsmóšurbśning mömmu sinnar frekar en aš fallegur drengur hafi įkvešiš aš slökkva į kśkabuxa-geninu og taka skrefiš ķ įtt aš silkiblśssum og sokkabuxur.

Meš allri žeirri įhęttu sem žaš hefur ķ för meš sér ķ grimmu karlasamfélaginu.

Ekki lķšur mér eins og klęšaskipting žó ég sé ķ hermannabśssum, levis gallabuxum og köflóttri skógarhöggs skyrtu.

Mér lķšur aš vķsu ekki vel ķ slķkum klęšnaši en mér lķšur ekki eins og einhverjum umskipting.

Žannig aš mķn nišurstaša er sś aš oršiš sé oftar, ef ekki alfariš notaš um karlmenn sem klęšast kvenlegum fötum og nota farša og skart til aš skreyta sig.

Žessir menn eru litnir hornauga ķ samfélögum okkar.

Ég er ekki til žess buršug aš hafa tölu į žvķ hvaš stóru hönnuširnir ķ klęšabransanum hafa oft reynt aš breyta žessu.

Žeim hefur ekki tekist aš koma žeim breytingum ķ almennan farveg.

Grunur leikur į aš žessum fallegu sjįlfstęšu mönnum sem brjóta ķsinn meš žessum hętti sé svo illa tekiš ķ karlasamfélaginu aš tilraunir til breytinga brenni ķ testósterón eldi karlasamfélagsins.

Žaš er komiš fram viš žį eins og lišhlaupa.
Viš sjįum žessa karllęgu fjötra į ķslensku alžingi.

Žar skreyta konur sig meš litum, perlum, skinnum, bolum, pilsum og hreinlega žvķ sem žeim sżnist.

Ef karlmašur dirfist aš brjóta jakkafata hefšina į žeim vinnustaš veršur žaš aš blašamįli.

Ég tók eftir jakkafataforminu fyrst sem jśniformi žegar ég sį myndina „True Lies“ Meš Arnold schwarzenegger og Jamiee Lee Curtis.

Ķ byrjun myndarinnar eftir smį Bond bragš fara tveir ķturvaxnir agentar inn ķ risa diplómatapartż hjį austurlenskum višskiptavesķr “minnir mig”.

Myndavélin skautar yfir partżiš ķ liprum loftmyndum svo įhorfandinn fęr yfirsżn yfir litadżrš kvennana sem eru eins og pįfuglar meš fjašrir sķnar og skart. Allir karlmennirnir eru eins.

Žeir eru ķ jśniformi eša Tuxedo sem er ekkert annaš en afleiša valdaklęšnašar karla eftir frönsku byltinguna.

Svartur jakki hvķt skyrta svartar buxur, lakkrķsbindi og kśluhattur.

En sį klęšnašur varš bśningur nżrrar valdastéttar karlmanna žegar borgarastéttin varš til eftir frönsku byltinguna.

Žarna ķ diplómatapartżi hinna sönnu lyga voru žeir ekki bara allir eins klęddir heldur meš eins klippingu.

Vald įn sérkenna.

Demantarnir eru hengdir į hina ašgeršarlausu konu, hśn er skrautiš og fjašrirnar sem į henni hanga eru vķsbending um smekk og rķkidęmi karlsins.

Aušvitaš er žetta ašeins hlišarumręša į stęrra mįli ķ heimi karla.

Heimur ofbeldis og veišimennsku og grķšarlegrar įbyrgšar.

Allt žaš hlķtur aš valda aldagamalli žreytu sem er įręšanlega farin aš segja til sķn.

Eša kannski mį segja augljóslega.

Ekki lįi ég žeim žreytuna enda hefur ekkert smį gengiš į og žaš lengi.

Fagrir hlutir og fķnlegir eiga aš vera fyrir strįka alveg eins og stelpur og miklu ašgengilegri.

Žvķ žeirra heimur vķša er grófur og haršur og hvaš er žį betra en aš sveipa silki į haršann skrįpinn og pśšra skeggrótina.

Lķfga upp į įsjónu sķna meš litum og lifandi klęšum og fķnlegum hreyfingum.

Ein įnęgjuleg smįbylting įtti sér staš hér į skerinu um stund. Žaš var žegar pollapönk gerši reisu į jśróvisjón meš sitt frįbęra fordómalag.

En eftir žaš fóru strįkar aš naglalakka sig alveg nišur ķ leikskólann.

Ég vildi óska aš žaš hefši nįš aš bora sér inn ķ menninguna.

Er ekki grundvallar atriši kynfrelsis aš hętta aš nota orš eins og klęšskiptingur.

Og gera svo kannski žaš sama viš oršskrķpin sem upplżsa um kynhegšun fólks sem ég hef aldrei skiliš hvers vegna hefur gengiš svo langt.

Žvķ įstin hefur ekkert meš kyn aš gera og hverjum kemur žaš viš hver hinn eša žessi sęngar meš svo lengi sem samlķfiš er nęs fyrir alla.

Jś, žaš er einhver fegurš ķ žvķ aš stefna į žennan staš og mögulega skref ķ įtt aš jafnrétti fyrir karla ķ karlaheiminum.

Žvķ ef karlarnir okkar eru frjįlsir žį veršur allur heimurinn betri lķka.

Ég er viss um žaš. Žeir eiga žaš skiliš aš fį bęši aš skreyta sig skeggi og skarti įreitislaust.

Burtu meš fordóma og burtu meš oršskrķpi eins og klęšskiptingur takk fyrir.

 

Helga.

 

 


Bremsufar ķ Nęrbuxum Žjóšar.

 

 Žeir sem héldu aš stóra mosku og naušungar-giftingamįliš vęri einungis mįl sem kjamsaš var į fyrir kosningar og yrši ekki til umręšu eftir kosningar höfšu og hafa rangt fyrir sér. 

Žessi ömurš er komin til aš vera og žaš voru opinberir ašilar sem bįru žessa umręšu inn į gólf hjį borgarbśum og landsmönnum öllum og svei žeim.

Viš vitum lķka hverjir žaš voru sem žögšu og stóšu hjį sem er ótrślegt en satt.

Allir sem eru ķ rķkisstjórnarsamstarfi meš framsóknarflokknum žögšu žegar einn almesti skandall sem um getur ķ kosningaslag Ķslendinga gerši innreiš sķna meš mismunun og fordóma aš leišarljósi.

Ég velti fyrir mér hvaš frjįlslyndir kjósendur žessara flokka ętla aš gera ķ framtķšinni.

Fólk žetta var ķ leit aš fordómafylgi og į atkvęšaveišum og žaš hinum lįgkśrulegustu sem um getur og sagan lķklega žekkir hér į landi.

Nś er žaš morgunljóst aš kjallarasellur og stofuklśbbar rasisma og žjóšernishyggju hafa stjórnmįlaflokka sér aš baki og žau stjórmįlaöfl eru sjįlf rķkisstjórn Ķslands.

Ég hélt alltaf aš žjóšernishyggju, rasista og nasistaklśbbar vęru öfga klśbbar sem samanstęšu af fólki sem hefur žaš einkennismerki aš afneita vķšsżni og umburšarlyndi įsamt söguskošun og žekkingu.

Ég hélt aš žrįtt fyrir uppgang slķkra afla ķ evrópu vęri ekki įstęša fyrir uppgengi slķkrar ormagryfju hér og hvaš žį aš ég ętti von į žvķ aš innfęddir myndu hefja žann aurslag. Žaš er eins gott aš viš höldum žvķ til haga fyrir komandi kynslóšir hver byrjaši.

Ég hélt žaš vegna žess aš viš erum meš hreint borš viš erum fį og viš eigum aš heita menntuš auk žess höfum viš ekkert nema gott haft af žeim fįu śtlendingum sem hingaš hafa komiš.

Aušvitaš vissi ég aš hér grassera śtlendingafordómar og fįfręši en slķkt grasserar lķka ķ Fęreyjum.
Framganga frambjóšanda framsóknarflokksins ķ ašdraganda borgarstjórnar kosninga er meš öllu óbošleg og algjör hneisa fyrir žjóšina.
Žaš er ekki hęgt aš sitja meš hendur ķ skauti žegar stjórnmįla öfl stķga ķ dagsljósiš meš svona mįlflutning og gera kjallarasellum śtlendinga haturs og stofuklśbba rasistum kleift aš bera fordóma sķna og fįfręši į borš og nś meš opinbera ašila sér aš baki.

Žaš er naušsynlegt aš halda žvķ til haga aš einustu leišindi tengd mśslimum į Ķslandi eru į vegum innfęddra sišleysingja sem dömpušu afsögušum svķnshausum į lóš bęnahśss žeirra. Samt leyfir frambjóšandi til borgarstjórnar aš spila į nįkvęmlega žann hóp og ašstoša viš vöxt žess ömurlegasta sem jöršin hżsir. Nefninlega fordómum įsamt fįfręši og kynžįttamismunun aš ógleymdri trśarbragša mismunun og öllu žvķ ljóta sem til dęmis og mešal annarra kristnir menn hafa stašiš fyrir ķ mannkynsögunni. Žaš eru sumsé Ķslendingar sjįlfir sem ętla aš keyra žetta višhorf įfram hér og veita žvķ fylgi.

Žaš er ekki sķšur ömurlegt aš fylgjast meš višbrögšum žeirra fulltrśa sem einhver višbrögš höfšu viš žessari raun. Ég tek sem dęmi hręsni Įslaugu M. Frišriksdóttur fulltrśa sjįlfstęšisflokksins ķ borginni, en hśn vill fį aš vita meira um žaš hvert framsóknarflokkurinn er aš róa. Eins og žaš sé ekki deginum ljósara.

Žaš sama gildir um žį sem reyna aš klóra yfir skķtinn meš žvķ aš halda fram aš žetta śtspil sé upphaf naušsynlegrar umręšu.

Ljósiš ķ myrkrinu er žó aš vegna žessa óafturkręfu afglapa žį vitum viš nokkurn veginn hvaš hausarnir eru margir ķ žessari ormagryfju.

Žetta er komiš inn į okkar gólf og nś žurfum viš aš vaka yfir žvķ hvort sem okkur lķkar žaš vel eša illa.

Takk fyrir žaš eša hitt žó heldur.

 


Dulbśiš hvęs Bjartrar Framtķšar.

Fréttir af JįkvęšnifélagiBjartrar Framtķšar og co, hefur fariš vķša į mišlum ķ dag og veriš af mörgumfżluposanum kallaš mjįlm.

 

 

Margir pósta fréttinni įfeisbśkk meš stöšu uppfęrslunni “NEI!” Menn og mżs lżsa žvķ yfir aš svona smešja sé alls ekki višeigandi įtķmum nišurrifs og neikvęšra strauma, sem óneitanlega mį segja aš rķši hśsumlandsmanna žessa dagana. Mér finnst žetta allt saman vera eins og risastór ogrosalega löng skrżtla og get eiginlega ekki annaš en brosaš śt ķ annaš. Mér erhugsaš til Kardimommubęjar žar sem allt varš vitlaust įšur en allt varš gott.Žaš var ekki sķst śrręšasemi og jįkvęšni bęjarstjórans Sebastian aš žakka ašallt gat oršiš gott. Žaš hefši aušveldlega allt getaš fariš fjandans til ķKardimommubę ef ekki hefši veriš fyrir reffilegan og sinnisglašanbęjarstjórann.

Mķnar fķnustu tilfinningar og101 prófessorinn minn ķ litla heila segir mér, aš hér séu bestu menn ogflinkustu mżs aš misskilja jįkvęšni, eša skilmysa, eins og vinur minn ĮsgeirJónsson segir žegar fólk spyr hann hvort hann sé ekki ennžį söngvari ķ BaraFlokknum. Akureyrsku nżpönk hljómsveitinni. Žį hristir hann góšlega höfušiš ogsegir aš žaš sé allt į skilmysingi byggt.

 

Jįkvęšni er margvķsleg ķmķnum huga, jįkvęšni žżšir alls ekki žaš aš sętta sig viš ömurlegar ašstęšur.Jįkvęšni er kęnska, žaš er višhorf, višhorf um žaš hvernig tekiš er į slęmummįlum.  Jįkvęšni er strategķa, ešaherbragš.

Ég trśi žvķ ekki ķ eittaugnablik aš menntašir greindarstólpar okkar samfélags viti žetta ekki og hafiekki notaš žetta herbragš mešvitaš eša ómešvitaš ķ sķnu starfi, bęši til aš fįsķnum mįlum framgengt og einnig til aš sękja sér mešbyr vegna hugmynda ogframkvęmda. Aušvitaš er til fólk sem ekki mį vamm sitt vita og er tilbśiš ašklessa hundleišinlegri jįkvęšni sinni upp um alla veggi ķ selskap. Tilkynnapersónu sķna sem mjög jįkvęša og žykjast hafa jįkvęšar lausnir į öllu millihimins og jaršar. Vera svo  ķraunverunni meš allt į hornum sér og gjarnan meš allt nišrum sig. Žaš žykir mérpersónulega algerlega óžolandi og minnir mig alltaf į félagsrįšgjafa blókinasem sagši viš mig žessi orš fyrir hundraš įrum ‘er vér vórum’ ķ vonlausumašstęšum ,,žaš eru engin vandamįl, bara lausnir” eh..system melt down, var mķnupplifun af žessari fręšilegu og mannfjandsamlegu jįkvęšni.

Žaš er hins vegar allt annarblešill aš takast į viš ömurlega žróun, sem er fyrirsjįanleg į einhverjuferšalagi meš jįkvęšni. Žaš hefur ekki ķ för meš sér endilega aš mašur rennisér ķ žeim rśssibana į leišarenda, nei žaš er hęgt aš beygja af brautinni mešlausnum sem duga.

Lausnin aš hrópa upp yfir sigog kreppa hnefanna yfir žvķ óréttlęti sem yfir mennina dynur, dugir svoyfirgengilega skammt eins og viš hljótum nś aš hafa oršiš vitni aš, meš öllumbrussu og bśsgangi undangenginna įra. Meirašsegja hin alręmda bśsįhaldarbyltinggrętur žurrum skessutįrum og fę ég yfirleitt gręnar bólur žegar minnst er į ašdrķfa sig nś śt meš pottana og pönnurnar, žį lķšur mér eins og fjandans alkinnętli nś aš prófa eina feršina enn aš fį sér einn sjśss.

Sś lausn aš berja ķ boršišviršist vera skammtķmalausn sem ég veit svo vel aš viš Ķslendingar erumafskaplega hrifin af og nįnast stundum lķkt og fķkin ķ žęr, skammtķmalausnir ognöldur ķ tvo til žrjį daga viršist duga okkur og eftir žaš er hęgt aš traška ogtroša į okkar fįu sįlum vel og vandlega, žvķ žį er śr okkur mestur vindurinn.Ég held aš viš žurfum aš feisa žaš aš eitthvaš hér er ekki aš duga og nś kem égmeš fįeinar jįkvęšni hugmyndir.

 

Hvernig mį nżta tķma sinn ķžraspontu alžingis, gera oršin megnug einhvers.

 

Varšandi okkar heittelskušugufu.

Meš manneskjulegu samtali višžjóšina vęri hęgt aš sżna fram į aš viš getum bśiš til fleiri elskenduržessarar įstkęru śtvarpsstöšvar meš markašssetningu til unga fólksins. Bara efeinhver nennir aš višurkenna aš žaš er risastór feill aš hafa ekki gert žaš žįgęti myndast samtal, žó žaš vęri einungis ķ lķtilli klķku ķ alžingishśsinu semvęri žess megnug aš fęra žį umręšu inn ķ stofnunina rśv, drķfa gufuna inn ķskólana. Žaš er jįkvęš nįlgun og fengi jafnvel einhverju įorkaš, eins og td. ašafla ungra og ólatra stušningsmanna. Žaš er jįkvętt. Hljómar eins og vitleysa,en žaš er einmitt eitt af dularklęšum jįkvęšninnar

 

Varšandi velferšarkerfiš.

Žaš vęri hęgt aš bśa tilskemmtilega śtfęrslu į samfélagi sem ekki hiršir um mannréttindamįl, fara yfiržau dęmi um hvernig mešal launažręll étur upp framtķšarmöguleika barna ogbarnabarna sinna meš žvķ aš slefa upp žį braušmola sem af skattalękkunardisknumhnjóta. Jįkvęšnihópurinn gęti spurt Kristjįn Jślķusson hvort honum sé alvegsama um barna barnabörnin sķn. Hvort hann vilji aš žau bśi ķ samfélagi žar semeyšniveikir og lifrarbólgusjśkir, gigtveik og svöng og ólęs rįšvillt gamalmennisteyti hnefa į götum śti ķ okkar fįmenna landi og gešveikir af öllum kynslóšumkomi snarvitlausir śt śr illa skipulögšum og hallęrislega hugsušum fangelsumokkar. Vill hann horfa į žaš af himnum?

Žetta er jįkvęšni, ég sveržaš. Hljómar aušvitaš eins og undirgefinn dónaskapur, en žaš er lķka eitt afdularklęšum jįkvęšninnar.

 

Varšandi Mannréttindamįl.

Žį mętti benda žeim andansletingjum sem sżslaš hafa meš innanrķkismįl, kotungum sem óttast hiš óžekkta ogžeim sem sżktir eru af hręšsluįróšri og rifrildi neikvęšnis rökfestunnar hér, įaš gestrisni er gęfa og gęfuspor žess aš taka į móti fólki, meš hjartahlżju ogįst, hafa eitthvaš gott aš bjóša, elur af sér góša strauma og visku. Žaš erjįkvętt. Hljómar eins og aristókratķskur hśsbóndi hafi tekiš sér bólfestu ķgrįmyglulegum pólitķkusum, en žaš er enn ein dularskykkja jįkvęšninnar.

 

Margt af žessu er bull en žósatt, eins og segir ķ einni af minni uppįhalds bókum, sem ber nafniš ,, Nothingin this book is true but exactly how things are” Er sś bók skrifuš afsmįsnilling sem kallar sig Bob Frissel. Ég endurtek, jįkvęšni er ekki mjįlm, jįkvęšnier herbragš og er hvęs hinna greindu, dulbśiš sem mjįlm. Vonandi fę ég ekkiyfir mig hraundranga śr öllum fjóršungum vegna žessara skrifa en ef svo, žįveršur aš hafa žaš. Ég er alveg hörš į žessu.

Lifum heil og höfum góšarstundir.

 

Helga Völundardóttir.

 


Ķsland er į mišaldastiginu ķ gešheilbrigšismįlum.

Į Ķslandi er tķmaskekkja, ekki bara ķ gešheilbrigšismįlum, heldur ķ fangelsismįlum. Ķ kastljósi į žrišjudaginn, http://ruv.is/sarpurinn/kastljos/03122013 žar sem var umfjöllun um skotbardagann og harmleikinn ķ Hraunbergi, kom fram aš Ķslendingar, sem nś hafa gortaš sig ķ įratugi yfir žvķ aš vera velferšarrķki, eru į mišaldastiginu žegar kemur aš velferš ķ gešheilbrigšismįlum. Réttargešdeild į Sogni var lokaš og nś er gešveiku fólki, sem brżtur af sér, bara hent ķ fangelsi. Žegar žaš sķšan brżtur af sér ķ fangelsinu žį er žvķ hent ķ einangrunarklefa. Žaš sem verra er og mér varš morgunljóst eftir aš hafa horft į žessa umfjöllun, er aš ķ hjarta réttarrķkisins, ž.e ķ dómsalnum, žar er mjög veikt fólk śrskuršaš sakhęft einungis til aš žóknast fornöldinni. Afhverju drżgir žaš slķkan mannréttinda sóšaskap. Žaš stendur ekki upp ķ hįrinu į fornaldarstigi samfélagsins sem žaš lemur hamrinum fyrir, nei žaš lyppast eins og silfurskotta meš óhugnaši žeim sem rķki okkar bżr gešsjśku fólki. 

Ķ staš žess aš berja hamrinum ķ boršiš og segja aš žeir menn sem ekki eru sakhęfir, séu ekki sakhęfir og žvķ sé ekki hęgt aš dęma žį ķ fangelsi, žvinga žannig yfirvöld śr mišalda vķmunni og yfir til okkar į 21.öldina . Žį afgreiša žeir eftir hentisemi rķkis, sem er į sama staš og žegar krypplingar voru geymdir ķ fjįrhśsum og flogaveikir ķ bśrum. Žetta eiga aš vera lęršir menn og konur, žetta fólk ętti vel aš geta sagt nei, žetta getum viš ekki gert, svona lįgt getum viš ekki lagst, viš getum ekki dęmt fólk sakhęft žegar žaš er žaš ekki, viš erum hér į 21.öldinni og höfum veriš ķ hįskóla og vitum aš žetta mį ekki og er sišlaust, žaš heyrist ekki mśkk ķ žessu fólki, žaš bara dęmir veikt fólk į litla hraun. Ég veit ekki hvar lęknar standa ķ žessum mįlum en žarna er eitthvaš mikiš aš.

Ég get varla lżst ógešinu og óbragšinu sem dreif alla leiš upp ķ sįlartetriš žegar sagt var frį žvķ aš mjög veikum manni hafši veriš fleygt ķ einangrun og lįtin dśsa žar ķ mįnuš! OJ! Eftir mįnuš kvarta fangaveršir viš yfirvöld og segja žetta ekki hęgt. Eftir mįnuš......žį kvarta žeir, sem bendir til žess aš žeir séu samdauna ömurlegu įstandi og alls ekki ķ stakk bśnir til žess aš hugsa skżrt. Ég vil gjarnan vita af žvķ ef einhver var bśin aš lįta vita fyrr, reyna aš segja eitthvaš. Ég hefši ekki getaš afboriš svona višbjóš nokkurn tķma, ég hefši talaš viš mķna yfirmenn og skipaš žeim aš gera eitthvaš ķ mįlinu strax. Kannski reyndi žaš einhver, žaš vęri gott aš vita hafi einhver gert žaš, žaš myndi gefa von um aš žarna sé fólk ekki algerlega samdauna stórskemmdum ašstęšum.  Aš vita aš einhver, žó žaš vęri ein sįla sem hefši sagt eitthvaš viš žessu įšur en manneskjan var bśin aš vera heilan mįnuš ķ einangrun.

Žetta bendir lķka til žess aš žörfin fyrir samfélagiš um aš fį aš vita hvaš er aš gerast ķ žessum fangelsum veršur brżnni. Žetta er aš sjįlfsögšu ekki fangelsismįla yfirvöldum aš kenna, žaš er ekki Pįli Winkel eša Margréti Frķmannsdóttur aš kenna aš hér rķki mišalda įstand ķ gešheilbrigšis mįlum. En žaš er svo sannarlega į žeirra įbyrgš aš lįta žaš višgangast aš fįrsjśkum manni sé haldiš ķ einangrun ķ žeirra klefum ķ heilann mįnuš, įn žess svo mikiš sem aš segja mśkk, žaš bendir til aš žetta fók sé alls ekki starfi sķnu vaxiš, ekki meš sjįlfu sér eša eitthvaš mikiš aš sišferšiskennd žess. Žó mį žaš vera aš žetta starfsfólk sé samdauna įstandi sem į ekki aš eiga sér staš ķ sišušu landi. En žį veršur žaš lķka aš vķkja fyrir öšrum sem ekki eru samdauna og lifa į okkar tķmum.

Mér finnst alveg fullkomlega gališ aš lįta žetta sem vind um eyrun žjóta, žvķ žó augu landans hafi veriš į ömurlegum harmleik manns sem féll af skotsįrum eftir byssubardaga viš lögregluna žį stakk žetta svo ķ gegn aš ég skil ekki lengur hverskonar land žetta er. Getur einhver bent mér į annaš evrópurķki žar sem gešveiku og ósakhęfu fólki er hent ķ almenn fangelsi og lįtiš sķšan dśsa ķ einangrunarklefa žegar žaš getur ekki fariš eftir reglunum ķ fangelsinu. Viš getum ekki lįtiš žetta višgangast og einhver hlżtur aš žurfa aš svara fyrir žetta.

 

 


Žegar mašur er ręndur meš leifturstrķši um hįbjartan dag!


 Eftir įrįsina į Rśv og naušgunina į rįs eitt, eša “rįs eytt”  brandari sem ég sį į feisbśkk, žį er ekkert nema normalt aš mašur fari ašeins yfir sķna prķvat upplifun af mįlinu, sem įstkęr eigandi en utanaškomandi žó. Žvķ žó ég hafi veriš svo lįnsöm aš hafa fengiš aš gera fįeina gestažętti į gufunni og alltaf langaš aš gera meira og langar enn, žį vinn ég ekki žarna og į žvķ erfitt meš aš setja mig ķ spor fólksins sem sem hefur žjónaš žessari stofnun meš rödd sinni og hugviti. Eftir ósköpin žį aš sjįlfsögšu dundu yfir samskiptamišla, hugrenningar fólksins ķ landinu. Žaš voru hugleišingar um samśš meš starfsfólki sem žó sįtu mest ķ mér.  Žó nokkuš margir voru hissa į allri žeirri samśš sem opinberašist meš starfsfólki rśv. Sį tilfinningahiti var borin saman viš meinta deyfš žess žegar starfsfólki Landspķtalans er sagt upp störfum eftir margra įra žjónustu og tryggš.

Ég er sammįla. Ég hef ekkert meiri samśš meš Lönu Kolbrśnu eša Pétri Halldórssyni ķ Tilraunaglasinu, en hjśkrunarkonu į gólfi į Lansanum sem hefur stašiš vaktirnar viš fįrįnlegar ašstęšur, tekiš launalękkun af ęšruleysi, endalausar aukavaktir og horft upp į žjónustu viš sjśka verša lélegri og setiš undir endalausum nišurskurši og vera sķšan į endanum rekin. Žrįtt fyrir tryggš og heilindi viš hįlf lamaša stofnun, sem ętti aš vera stolt okkar og hinna sjśku ķ žessu landi.

Ég hef jafn mikla samśš meš öllum žeim sem sagt er upp vinnu undir svoleišis kringumstęšum og ķ hvert sinn sem ég heyri slķkar fregnir af spķtalanum, žį fyllist ég ekki bara samśš meš duglegu og ósérhlķfnu fólkinu sem žar vinnur, heldur lķka fólkinu ķ landinu.

 Mig grunar aš žaš sé smį misskilningur ķ žessari tślkun, fólkiš sem er aš bera žessa samśš į vigtina yfirsést dįlķtiš mikilvęgt ķ hamagangnum, žvķ yfirsést kjarni mįlsins. Lķkt og žegar hjśkrunarfólki er sagt upp į heilbrigšisstofnunum, žį beinist samśšin ekki beint aš persónunum, įhyggjurnar og samśšin er miklu frekar meš hnignun sökkulsins, hjartanu sem slęr undir žunga žess lķfręna samtals um hvernig viš viljum reka gott samfélag sem hęgt er aš vera stoltur af.

 Įstęša žess aš nöfn eru nefnd og fjölda uppsagnir į rśv eru persónugeršar, er vegna žess aš viš žekkjum žessi nöfn, žetta fólk hefur talaš viš okkur meš rödd sinni,  žess vegna er veriš aš nefna nöfn. Sumir žessara einstaklinga hafa spilaš stórt hlutverk ķ menningarlegu uppeldi okkar, eša réttara sagt rödd žeirra. Žaš er alls ekki vegna žess aš fólkiš ķ landinu sé aš hampa einhverri elķtu, eša sé svo grunnhyggiš aš žaš hafi ekki sömu samśš meš grunnstošum heilbrigšiskerfisins og žaš hefur meš menningunni, žvķ žaš hangir allt saman į sömu spżtunni eša ryšgaša rampinum sem nś mętti kalla.

 Žó ég lķti ekki į fréttastofu rķkisśtvarpsins sem neitt meira en mišlungs og oft į tķšum alls ekki góša fréttastofu, žį breytir žaš engu um aš sś er stofan eina sem hefur skyldur viš fólkiš ķ landinu, aš vķsu hefur reynst erfitt aš móta einhverja stefnu varšandi žęr skyldur, žęr eru yfirleitt bara kallašar skyldur. Žaš er nś eitt sem er kannski mišur, aš žaš skuli ekki hafa veriš rętt og sś umręša markašsett, eša fęrš til yngri kynslóša, afhverju hefur žaš ekki veriš gert? Er ein af mķnum spurningum. En žetta eru óvéfengjanlegar skyldur rśv, engin önnur fréttastofa hefur slķkar skyldur.

 Žó aš mér hafi fundist verulega aš rįs eitt vegiš smįtt og smįtt, meš meiri og meiri einsleitni, sem er lķklega afleišingar af endalausum nišurskurši, žį breytir žaš ekki žvķ aš žar eru alveg frįbęrir žęttir, fullir af fróšleik, fróšleik sem ég og ég geri rįš fyrir fleiri ķ žessu landi myndi ekki hafa leitt hugann aš eša skošaš nema ég hefši haft ašgang aš žessu blessaša og mikilvęga śtvarpi og af žvķ ég nefndi nafn Péturs Halldórsonar, žį er kjöriš aš endurtaka žaš, aš žįttur hans var veršlaunašur af Sišmennt, enda frįbęr žįttur vel unninn og skemmtilegur. Žęr hefšu sumar kennarablękurnar įtt aš kveikja bara į śtvarpinu ķ kennslustund og hlusta į tilraunaglasiš hans Péturs, žį vęru kannski einhver ungmenni meš ķ barįttunni fyrir Rśv allra landsmanna, en hver eru laun Péturs?

Faršu Pétur, meš žitt tilraunaglas. Žaš er uppskeran.

 Žaš sem er skrżtnast ķ žessu öllu saman er aušvitaš naušgunin į gufunni, sś aftanķtaka sem fór žar fram er vęgast sagt brśtal. Meš fullri viršingu fyrir žeim sem missa vinnuna žį er ég ekki alveg aš fjalla um žaš beint. Eins og ég sagši, žį hef ég aš sjįlfsögšu samśš meš žeim sem missa vinnu sem er žeim kęr. En nei, ég er aš tala um žaš blitzkrieg, eša leifturstrķš į ķslensku, sem var hįš į augabragši gegn demanti žjóšarinnar. Innrįs bakdyramegin ķ helstu menningargeymslu og žekkingar śtbreišslustofnun fólksins ķ landinu, žvķlķk skömm, žetta er meš ólķkindum. Viš erum gengin svo langt ķ įgangi į sökkli okkar sem žjóš aš brįšum veršur vandręšalegt aš horfa framan ķ nįgrannažjóšir okkar, žjóšir sem standa į žaš sterkum vitsmunagrunni aš žęr myndu aldrei lįta neitt heimskulegt af žessu taginu gerast. Žvķ žó styrjaldir geysi og sorgum mannanna fękki ekki, žį eru flestar sišašar žjóšir ķ nįgrenni okkar nógu vel menntašar til žess aš vita aš um leiš og žś missir sprautu menningarinnar žį er žetta bśiš.

 Viš, meš allt žetta hreina vatn og velsęld, sem viš stęrum okkur ekki sjaldan af, landflęmi og fegurš, getum brįšum varla horft framan ķ ašrar žjóšir sem hafa barist fyrir žvķ aš halda ķ menningu sķna, gert mistök į mistök ofan, enda eldri og vešurbaršari en viš. Žęr žjóšir munu horfa į okkur til baka eins og illa gefinn vitleysing meš sjįlfseišingarhvöt, sem ętlar, žrįtt fyrir aš ófarnašar dęmin blasi viš, aš fara einbeitt į hnefanum ķ skķtinn. Žaš kannski hugsar; Ę, žaš er svo nżbśiš aš fį sjįlfstęši aš lķkja mętti afleišingunum viš smįrķki ķ Afrķku, žaš er svo vitlaust ķ fólksfęšinni aš žaš heldur aš žaš geti sturtaš menningu sinni ķ klósettiš og žaš hafi engar afleišingar, žaš veit ekki betur blessaš fólkiš, žaš žekkir ekki sögu rķkja žar sem slķkt hefur gerst, žaš skilur ekki aš žau rķki sem halda ķ svona uppsprettu, sem rśv er, žau standa sterkust aš vķgi allstašar, og žį skiptir engu mįli ķ hvaša sambönd žau ganga, žau hafa menningu sķna meš sér. Algerir afglapar, sem kunna ekki aš halda ķ žaš sem mestu mįli skiptir, sama hvernig heimurinn hreyfist og snżst. Žessi žjóš hefur einungis haft sjįlfstęši ķ sjötķu įr, žaš tekur lengri tķma aš nį tindi menntunar og menningar en žaš, munu lęršir menn į nęstu eyjum viš okkur segja. Viljum viš žaš? Lķklega ekki, meiniš er aš viš sjįum žaš ekki koma, į mešan slępist forsetinn okkar um žęr koppagrundir sem bjóša ręšupślt og mķkrafón og nżjasta svermiš hans er rafstrengsfyllerķiš.

 Viš hin, sitjum heima og klórum okkur ķ hausnum og reynum aš skilja hvernig žetta allt saman getur gerst og hvert žaš leišir.

Kjarni mįlsins; Žaš sem blasir žvķ mišur viš er vanręksla rśv ķ višhaldi į sjįlfu sér. Ég skal śtskżra hvaš ég meina, en žar liggur held ég kjarni mįlsins, žar liggur įstęšan fyrir žvķ aš hęgt er aš rįšast į stofnunina meš žeim sturlaša hętti sem gert var og žaš af sjįlfum dagföšur žess, žess sem var settur til aš gęta žess ungabarns sem geymir hjarta menningar okkar og tungu. Žvķlķkur fósturfašir, žvķlķkt ofbeldi og eyšilegging, raddirnar sem žetta gagnrżna eru of fįar. Viš sem höfum skilning į hvaša mįli žetta skiptir til framtķšar og fyrir framtķšina vitum aš viš erum of fį. Afhverju? Jś, žaš vantar heila kynslóš žarna inn ķ pśsliš.

Žaš var um tķma, mig minnir ķ kringum įriš 2003 eša fjögur, žį kviknaši į peru hjį einhverjum ķ efstaleitinu og frįbęrir žęttir sem nįšu til umręddar kynslóšar,  dunušu į kvöldin og um helgar į gömlu gufunni. Žar var ungt og ferskt fólk sett ķ dagskrįrgerš og ég var farin aš hlusta į gufuna į laugardagskvöldum, žegar ég var aš sżsla ķ minni handavinnu, žį hįlfgeršur tįningur ;). Žetta fólk var sķšan allt lįtiš fara og flottu žęttirnir sem žaš var aš gera fóru af dagskrįnni. Žaš var nįttśrulega vegna nišurskuršar, en iss žaš er gamalt mįl į okkar męlikvarša, Ég man žetta svona, žaš mį vel leišrétta mig ef žetta er rangt, žaš mį lķka fara ķ saumana į žessu ef žetta er ónįkvęmt.

Žetta er stóra feiliš, aš hafa ekki markašsett gufuna fyrir yngra fólkiš, fólkiš sem er į fullu aš skapa og gera og lęra. Gufan er žvķ mišur dįlķtiš bundin viš mišaldra og eldri,fólkiš sem nennir ekki aš fara śt eftir kl. Įtta. Unga fólkiš hefur ekki fengiš tękifęri til aš kynna sér žetta menningarbęli, žaš nennir žvķ ekki sjįlft og viš klikkušum alveg į kynningunni.

Afhverju hefur til aš mynda rįs eitt ekki markašsett sig inn ķ skólana? Afhverju hafa grunn og menntaskóla kennarar ekki hvatt nemendur sķna til aš hlusta į gufuna, meš žvķ til dęmis aš leggja fyrir hlustun į einstaka žętti, velja sér svo mįlefni til ritgeršaskrifa, nś eša setja upp fróšleik um tungumįliš okkar og nota žaš ķ ķslensku kennslu, žetta hefši mįtt og mętti enn gera. Žetta yrši svo til žess aš sś kynslóš sem ekki veit einu sinni aš rįs eitt er til, myndi allavega verša mešvituš um tilvist hennar og ķ žvķ vęri fengur aš von um breišari samstöšu.

Afhverju hefur menntaskólum og eša grunnskólum ekki veriš bošiš til gesta žįttageršar, td. Um įkvešiš nįmsefni eša rannsóknarvinnu į umfjöllunarefni, eša einhversskonar aškoma aš śtsendingum śtvarpsins? Meš žvķ vęri bśiš aš vinna hjarta og skilning og vęntanlega samstöšu fleiri ungmenna. Žetta eru framtķšar eigendur stofnunarinnar. Ętli žessir framtķšareigendur viti aš žeir eru framtķšar eigendur, gleymdist aš kynna žaš? Oh..... Ef einhver dugur vęri ķ okkur og skilningur į mikilvęgi gömlu góšu gufunnar, žį vęrum viš annaš hvort bśin aš žessu eša vęrum aš rįšgera žetta.

 Žess ķ staš hefur žessi grunnur, sem nś er grįtin meš lįtum, veriš lįtin mala eins og feitur köttur į rjómasprautu og allur sį nišurskuršur og afkeppun sem sį grunnur hefur žurft aš žola hjį forrķkri žjóš, sem allt hefur til alls, hefur lekiš framhjį okkur eins og bragšvond mysa sem enginn nennir aš smakka. Žetta gęti veriš kjarni įstęšu žess aš viš okkur blasir sorgleg sundrung og grundvallar vanskilningur į žeirri skemmd sem veriš er aš bśa til ķ menningu okkar.

 Hvers vegna er žaš feimnismįl aš ręša afkomu rśv? Žegar sannast hefur aš menning skilar fįrįnlega miklum arši, er feimnismįl aš ręša žaš hvernig og hvort er hagnašur? hvaš er hagnašur? Og er hann naušsynlegur ķ rekstri į tungumįli og menningu.

Ég skil vel rökin žau aušvitaš, aš ķ grunnžjónustu eigi ekki aš žurfa aš skila hagnaši, viš eigum aš hjśkra veikum, viš eigum aš standa vörš um tannheilsu barna, viš eigum aš hugsa vel um gamla fólkiš. Žaš gerir sér hver heil manneskja grein fyrir žvķ, sem annt er um mannlega reisn. Žaš er fįrįnlegt aš žurfa aš vķgbśast žessum grunnžjónustu lišum til varnar į fjögurra įra fresti og vera žess ķ millum ķ višbragsstöšu hermanns, einungis til aš tafsa um hvort hér eigi aš byggja į gildum mannlegrar reisnar eša ekki. Aušvitaš skiptir ekki mįli hvort grunnžjónusta skilar hagnaši eša ekki og žaš er ekkert minna en aulalegt aš sętta sig sofandi viš aš slķkar stofnanir žurfi endalaust aš sęta hįlshöggvun vegna ķmyndašs auramissis.

Žaš mį žó vera aš öšru gildi um rśv, žį meina ég aš samtališ sem viš ęttum aš eiga viš hvert annaš, um žaš hvort ešlilegt sé aš rśv sé rekiš meš tapi. Eša hvort ešlilegt sé aš rśv sé į auglżsingamarkaš. Hvort žaš sé yfirleitt nokkuš sišlaust aš gera žaš sem žarf til aš halda rķkismišli gangandi. Žaš er annar trassaskapur af okkar hįlfu, aš hafa ekki įtt žetta samtal. Žetta er jś meira basl fyrir okkur en nįgrannažjóširnar, žaš er vegna žess aš viš erum svo fį.

 Hvernig gat śtvarpsstjóri, fósturfašir žessa viškvęma barns sem rįs eitt er, rįšist meš žvķlķku leifturstrķši žar inn ķ hjarta žess og skemmt og eyšilagt. Hvers vegna ķ ósköpunum hóf žessi blessaši umsjónarmašur og hśsvöršur eigna okkar ekki samtal viš okkur? Žvķ ķ fjįranum kallaši mašurinn ekki žjóšina til fundar viš sig og baš um hjįlp, baš fólkiš ķ landinu um aš koma meš hugmyndir, eša varpaši fram hugmyndum sjįlfur. Afhverju bjó hann ekki til samtal um žessi ósköp.

Eins og žetta lķtur śt fyrir mér; Hvaš gerir mašur ķ sökkvandi skipi, mašur talar viš fólkiš, leitar hjįlpar, ef manni er annt um dallinn og įhöfnina og sjįlfan sig žaš er aš segja, og ekki meš lausa skrśfu ķ höfšinu. Hvaš gerir mašur ef į aš svķkja og ręna fjöregginu sem mašur hefur til umsjónar, mašur kallar eigendur žess til og leitar hjįlpar, mašur bżr til samtal, kallar eftir hugmyndum, ef mašur er ekki meš lausa skrśfu ķ höfšinu. En žaš gerši fósturpabbinn į rśv, Pįll Magnśsson ekki, hann leit śt fyrir mér, sem sjokkerušum įhorfanda, eins og hann sé meš lausa skrśfu, eša vęri žaš į žessari stundu og jś, ég hef velt fyrir mér żmsum samsęriskenningum, en ķ rauninni, žegar upp er stašiš žį var fartin og hįttalagiš į manninum bara žannig aš žaš var eins og žaš hefši skrśfa losnaš og kannski er hśn laus enn. Samsęriskenningin um aš hann hafi įkvešiš aš gera žetta svona, ķ reiši sinni yfir fyrirętlušum nišurskurši ķ fjįrlögum er ekki galin en gengur ekki upp. Ef žetta er sjokkašferš į stjórnvöld žį hefur žaš plott ekki veriš hugsaš langt hjį honum. Ef meš žessu hįttalagi, hann vildi segja okkur aš žaš sé veriš aš stela peningum frį rśv til aš setja ķ annaš žį hefši hann getaš sagt okkur žaš.

En rįn er akkśrat oršiš, žaš er  nefninlega veriš aš ręna žetta elskaša menningarbarn okkar, stela śr žvķ hjartanu um hįbjartan daginn. Žįtturinn gęti heitiš ,,Stoliš og stęlt rišiš og ręnt ķ dagsbirtu meš kaffi og vķnarbrauši”  En, nei, ķ staš žess aš ręša viš eigendurna, sem hann er ķ vinnu hjį, žį missir hann vitiš viršist vera, rżkur eins og ruglašur hermašur vopnašur eyšileggingu, beint inn ķ rętur žess unga trés sem veriš er aš rembast viš aš gróšursetja og kastar žar sprengjum skemmdarvargsins. Afhverju gerir hann žetta?

En vitleysan endar ekki žar, sķšan er hann frįvita ķ ęšakerfi vöggunnar ķ efstaleitinu, snarvitlaus aš hella fśkyršum yfir starfsmann žar inni, starfsmann sem kemur meš eina og einfalda spurningu, sį fęr yfir sig atgervi og fśkyrši manns sem viršist alls ekki ķ jaršsambandi. Žetta get ég leyft mér aš segja žvķ ég horfši į myndband meš žessum upplżsingum. Mašurinn var vitstola į žessu augnabliki.

Sķšan mętir hann ķ vištalsžįtt į téšri sjónvarpsstöš, žar hagar hann sér eins og hann sé enn vitstola, išar ķ skinninu lķkt og žaš hafi  geimvera tekiš sér bólfestu ķ honum og sé enn aš koma sér fyrir. Hann talar ruglingslega, um ekki neitt, er ekki undirbśin og segir sömu hlutina oft. Mér hįlf leiš illa aš horfa uppį žetta, ég fór strax aš hugsa upp allar bķó fantasķurnar um hvernig žaš tekur smį tķma fyrir geimveruna aš nį įttum ķ nżjum lķkama.

Višbótar raunin var svo sś, aš sjį hvaš fólk hafši um žetta aš segja, žaš sagši aš Simmi hefši nś veriš töff, besta vištal hjį Sigmari og etc....Į žessum tķmapunkti er mér fariš aš lķša verulega illa, žvķ Sigmar er ekki aš tala um neitt sem mįli skipti, ekki frekar en Pįll Magnśsson. Žeir voru ekki aš tala um nokkurn skapašan hlut sem mįli skiptir.

Žaš er vissulega ömurlegt aš reka fólk, og enn ömurlegra aš gera žaš į jafn glatašan hįtt og žarna var gert, og aš hlusta į  ringlašann manninn tala um rįšleggingar fķnustu sérfręšinga ķ žvķ samhengi var ķ skįrsta falli vandręšalegt, ekki spurši Sigmar hann śt ķ hvaša sérfręšingar žaš voru, eša žį heldur ķ hverju žeir eru sérfręšingar, mig langar enn aš vita žaš, eru žaš einhverskonar rekstrarsérfręšingar, fróšir um hvernig mašur rekur fólk, hvar eru žeir menntašir? Žetta hljómaši eins og algert prump og ég held aš žetta hafi ķ besta falli veriš višrekstrarsérfręšingar.

En žaš er lķka svo hjįkįtlegt aš samtal žeirra skuli ekki hafa fjallaš um kjarna mįlsins, sem er alls ekki fólkiš sem var rekiš, og heldur ekki hvernig žaš var rekiš. Sigmar žessi hefši įtt aš inna śtvarpsstjóra eftir žvķ hvers vegna žaš var rekiš, og ekki taka žetta auma svar um fjįrlagafrumvarp sem varla er komiš fyrir žingiš sem gilt svar, en žeir voru bįšir jafn ruglašir.

Žaš sem var svo bersżnilega óžęgilegt viš žetta allt saman er hvaš śtvarpsstjóri var fullkomlega óundirbśin, lķkt og hann hafi aldrei gert rįš fyrir aš žurfa aš ręša žetta viš einn né neinn. Žannig aš žaš heldur įfram aš vera hulin rįšgįta hvaš manninum gekk til meš žessum skašręšis brussugangi. En gott fólk, žeir tölušu ekki um neitt sem mįli skiptir og hafa enn ekki gert og žaš er vęgast sagt skömm aš žvķ aš žessi mašur, dag og nęturpabbi menningarvöggunnar okkar, skuli ekki žį og ekki enn, hafa komiš meš neitt śtspil, annaš en žaš aš stama śt śr sér einhverri žeirri beyglušustu afsökunarbeišni sem ég hef heyrt, til eins starfsmanns sem hann orgaši fśkyrši į. Žrugla sķšan einhverja eymdarinnar vitleysu eins og hann vissi ekki haus né sporš į hver umręšan vęri eša til hvers, mjög ringlašur. En žetta eru lķklega afleišingar af ömurlegri samręšuhefš og stjórnsżsluhefš okkar lands og žess glataša mórals sem fylgir slķku geimi.

 Žaš er veriš aš ręna skattfé, menningu og sjįlfsviršingu af okkur og žaš er ekki einu sinni gert į smartan hįtt, žaš er ekki refur žarna sem hlęr ķ holu yfir töffušu plotti sķnu. Nei, bara örvinglašur mašur sem lekur fśkyršum og hikstar svo og stamar opinberlega eftir gjörninginn. ętlum viš aš taka žvķ žeigjandi eins og einhver žręlalżšur?

 

Helga Völundardóttir.

 

 


Eymdin er Klįm mennskunnar. Faraldur eša Vęšing?

Dönsk sķša hefur gengiš til skiptanna manna į milli į alnetinu meš sjįlfsmyndum af ,,męšrum" Eša allavega konum meš börn, ķ annarlegum eša kynferšislegum tilburšum.

 Myndir hér:  http://www.nattogdag.no/artikler/8085/bildeserie-42-moderlige-selfies#.UnwFaqDsQm 

Henni hefur veriš póstaš į nokkrum stöšum į feisbśkk undir vangaveltunni um hvort hér į jöršinni sé ,,klįmvęšing" eša ekki.

Eymd mį żmis nöfn gefa, fólk žvargar um hvaš hśn heitir, hverjir undirflokkar hennar eru, hvort hśn er andleg eša veraldleg, hvort hśn vešur stjórnlaust yfir raunheima og netheima, hvašan hśn kemur og hvernig hśn leggst į mannkyniš, hvort hśn er faraldur, eša heimalagašur kokteill śr stašbundnum jaršvegi.

Hvaš er vęšing?

Af hverju stafar slķk vęšing, hver er rót hennar? 

hvašan kemur slķk vęšing og hver, eša hvaš 'vęšir' ef einhver?

Hvort slķkt er skašlegt og hvernig žį?

Į hvern hallar?

Er um faraldur aš ręša? 

Hver er munurinn į faraldri og vęšingu? 

Og ekki sķst hvort umtöluš 'klįmvęšing' sé rót einhvers eša afsprengi?

 

Fólk getur alveg kallaš mannlega nišurlęgingu żmsum nöfnum, ég nenni lķtiš ķ oršaleiki meš žaš.

Ķ fęstum žessara mynda er aš finna mannlega reisn, nema sķšur sé og žaš sem fer ķ hjartaš į mér eru börnin į myndunum OG...... ég geri mér grein fyrir tóninum ķ žessu, en umhverfiš lķka, umhverfiš į sumum žessara mynda er einhvern veginn ömurlegt. 

Ekki žaš aš ég žoli ekki óreišu, jś ég žoli óreišu, en aš taka myndir af rassgatinu eša brjóstunum į sér ķ spegli, meš fokk fingurinn uppi og nakiš eša grįtandi barn ķ mišri ruslahrśgunni fyrir aftan sig, er mér bara svo óskiljanleg hįttsemi og svo hörmulegur smekkur fyrir lķfinu, aš žaš brakar ķ heilanum į mér viš aš spyrja žeirra spurninga sem vakna, viš skošun žessara mynda.

En aš hrópa upp yfir sig 'Klįmvęšing' hśn er til, ég sį hana į internetinu! er fyrir mér ašeins of žunnur žrettįndi. 

Sumar žessara mynda gefa sterka tilfinningu, um andlega fįtękt eša mannlega eymd. Žó gętu žau skilabošin veriš villandi į einhverjum myndanna.

 Žęr slį mig flestar sem sorglegar,  

Reyndar eru einhverjar sitśasjónir žarna, žar sem mamman gęti veriš aš taka myndir af magavöšvum sķnum, į mešan barn rótar ķ veski inni į baši, eša af nżjasta tattśinu, jį gęti lśkkaš illa og slitiš allt mannlegt śr samhengi, žaš er ešli ljósmyndarinnar, fjandans augnablikiš, en žaš fellur um sjįlft sig einhvern veginn žvķ žęr eru aš taka žessar myndir sjįlfar, og bjóša alheimi um ókomna tķš, eša svo lengi sem hann endist į  žessu formi.

Engu aš sķšur eru flestar žessara mynda dapurlegar meš einhverjum hętti og tilfinningin meš börnunum. Žessum börnum og öšrum ķ heiminum, sem dęmd eru til aš žrķfast viš lķtiš gefandi og jafnvel ömurlegar ašstęšur. kannski meš algjörum fįvitum, fulloršnu fólki sem var ķ höndunum į fįvitum eša ķ glötušum ašstęšum og žekkir ekki annaš, hvaš veit ég.

ķ löndum žar sem nóg er til af vatni og mat og velferš, eša löndum sem auglżsa sig žannig, og žjóšfélagskerfi sem žykist umlykja žegna sķna meš menntun og velferš. Žį er samt eymdin vķša, hśn er żmist af andlegum eša veraldlegum toga, og hvers vegna er žaš, er žaš klįmvęšingunni aš kenna? Eša mį vera aš tķmi sé til komin aš spyrja sig vel og vandlega, hvaša samfélags mein er hér į feršinni, er žetta klįmfaraldur eša klįmvęšing?

Og žar sem oftast er talaš um ,,vęšingu" ķ žessum mįlum, hver er žį hennar rót?

Er žaš ekki žannig aš ef um vęšingu er aš ręša, en ekki faraldur, žį er eitthvert afl į bakviš slķka vęšingu, ž.e vęšingin er žį viljaverk eša hvaš?  Mistök? hvašan žį?

Eiga vęšing og faraldur eitthvaš sameiginlegt? 

Mį žį ekki aš sama skapi tala um;

fįtęktarvęšingu?

Ólęsisvęšingu?

undirheimavęšingu?

alsnęgtarvęšingu?

heimskuvęšingu?

ofbeldisvęšingu?

krakkvęšingu? 

Er ķ žaš minnsta ekki kominn tķmi til aš ręša saman, ķ staš žessara upphrópanna, slķkt leišir ekkert, fólk sem telur sig geta gert gagn og hjįlpaš heiminum śr ljótri prķsund ętti aš skoša žaš.

 ps:

Sumar žessara mynda sitja ķ mér og valda hrolli, skilja eftir óbragš, ég tengi žaš ekki viš neina eina tilfinningu, heldur margar flóknar.


Leti og ómennska embęttismanna.

Smį tilvitnun ķ Steinunni Ólķnu Žorsteinsdóttur hér: 

,,Var fundarstjóri hjį ADHD samtökunum ķ dag og ķ gęr į glęsilegri rįšstefnu ķ tilefni af 25 įra starfi samtakanna. Žar var ekki kjaftur męttur frį landlęknisembęttinu eša heilbrigšis, mennta-og félagsmįlarįšuneytinu og engir fjölmišlar. Žarna voru saman komnir einhverjir helstu fręši og vķsindamenn samtķmans ķ žessum efnum, żmsir langt aš komnir og fluttu merkilega fyrirlestra um röskunina ADHD og fylgifiska, mešferšarśrręši voru rędd, nišurstöšur merkilegra erlendra og innlendra rannsókna kynntar, fjallaš um mįlefni ķslenskra fanga į ķtarlegan hįtt og tengsl ADHD og afbrota. Rętt var um nįm og kennsluašferšir fyrir kennara sem vinna meš ADHD börnum. Umfangsmikil umręša um ADHD fulloršinna og leišir til žess aš bęta lķf žeirra. Heilmiklar upplżsingar um lyfjagjafir og rįš til sérfręšinga innan gešbatterķsins.Žetta var įn grķns svo glęsileg rįšstefna aš furšu sętir aš enginn ofangreindra skyldi sjį sér fęrt aš męta."

Žetta segir Steinunn Ólķna Žorsteinsdóttir ķ fęrslu į feisbśkk fyrr ķ dag.

Mér finnst žetta alveg fįrįnlega alvarlegt mįl.

Aš ekki nokkur embęttismašur męti į slķka rįšstefnu 

Afhverju ekki?

ADHD varšar almannaheill, varšar lżšheilsu, varšar börnin og framtķšina.

Fangelsin eru full af ungu fólki, ašallega karlmönnum, eša drengjum  meš ADHD.

Sjįlfsagt eru hinir ömurlegu undirheimar landsins fullir af fólki meš ADHD lķka, undirheimar sem stękka og stękka og verša ljótari og verri einmitt vegna tregšu og leti embęttismanna, af žvķ aš embęttismennirnir nenna ekki aš taka žįtt ķ lausnarmišušum umręšum, fręšslu mišlandi hugmyndum eša neinu slķku.

Embęttismennirnir eru žó žeir sem blašra mest og mest eru kallašir til vanti blašur į fjölmišlum, sem er annar óžolandi fįvita faktor 'skjśs mę frens' hér į landi.

Žeir augljóslega vita ekkert ķ sinn haus, žeir nenna ekki aš fręšast.

Hvaša endemis vitleysa er žaš sķšan aš vera endalaust aš hóa ķ fulltrśa framkvęmdarvaldsins til įlitsgjafar, skrafs og rįšagerša, žegar žeir eša ašstošarmenn žeirra nenna ekki aš hlusta į žį sem gera sér ferš um aš fręša žį um eitthvaš af žvķ, sem skiptir augljóslega grķšarlega miklu mįli ķ öllu stoškerfi samfélagsins.

Nei, žeir ętla aš sitja į rassinum og ręša hvernig į aš fara aš žvķ aš stękka fangelsin og fjölga žeim, ekki hvernig į aš minnka žau og fękka žeim, žaš er umręša beyond žess hugarflugs sem embęttismanni gefst mišaš viš reynslu, uss, žaš į aš gera einhverjar lįgmarks kröfur til žessa fólks. 

En aš öllu gamni slepptu žį er žetta fólk į launum hjį rķkinu, situr ķ nefndum og hangir ķ nefndum og tekur ķ nefiš į nefndarfundum, drekkur frķtt kaffi og feršast ķ leigubķl į kostnaš rķkisins og ętti aš vera skikkaš til aš fręša sig um lżšheilsumįl og almannaheill og aušvitaš żmislegt fleira sem žvķ viš kemur.

Svona btw. Er enginn afbrotafręšingur starfandi į ķslandi? Žaš heyrist ekki mśkk ķ neinum žessa dagana, vikurnar, mįnušina, įrin.


Blessuš sé minning minnar óhneykslušu sįlar og blessuš sé minning post kólóniserašrar žjóšar.

Forsętisrįšherra Ķslendinga fór ķ smį frķ. Hann skrapp ķ smį frķ og var ekki viš ķ nokkra daga.

Aš vķsu fįeinum vikum eftir aš žing var sett, en hann er jś mašur og mannlegur og gęti žurft aš taka sér frķ į vandręšalegum augnablikum rétt eins og allir į sama vinnustaš og allir sem tilheyra žessari žjóš.

Samt eru flestir reišir, reišir śt ķ forsętisrįšherrann fyrir aš taka sér frķ.

Hann er ekki ķ nįšinni meš žaš frķ sitt.

En hvers vegna er žaš? Jś, žegar hann var aš ķ óša önn viš aš rįša sig ķ vinnu hjį einni žjóš, lķtilli og fįmennri žjóš sem hefur einungis haft sjįlfstęši ķ sjötķu įr.

Žjóš sem hélt hśn vęri rķk, žjóš sem taldi sig eiga möguleika ķ framapoti žjóša į hnettinum.

Žjóš sem sķšan rann į rassinn meš sitt pot, žjóš sem setur nś rśmlega hundraš heimili į naušungarsölur į einni viku, žjóš sem tapar eigum sķnum og sjarma hęgt og bķtandi ķ fįtękt og įlryki, žjóš sem telur undir fimm hundruš žśsund hręšur en er samt bśin aš koma upp fįtęktargildrum fyrir einstaklinga og fjölskyldur ķ flestum hornum og žaš meš einskęrri gręšgi og heimsku.

Žį sagšist žessi forsętisrįšherra geta bjargaš žessari žjóš, bjargaš fólkinu, fólkinu sem er skķtsama žó aš žessi banki eša hinn sé ķ eigu žess eša hins, skķtsama žó aš žorskurinn ķ ódżru bśšunum sé sprautašur meš saltvatni og sé ķ raun alls ekki ódżr heldur rįndżr, skķtsama žó menntakerfiš sé ķ molum, skķtsama žó heilbrigšiskerfiš sé innétiš epli, skķtsama hvar einhver ķmyndašur spķtali er stašsettur og skķtsama um evrópusambandiš og skķtsama um landlęg brot į alžjóšasįttmįlum, barnafyrirlitningu og śtlendingahatur.

Žaš er varla viš žvķ aš amast, fólkiš hefur įhyggjur af öšru, žaš setti sķnar įhyggjur ķ forgangsröš, hvaša heimilislausi durgur eša drós nennir aš spį ķ evrópusambandiš eša saltsprautašann žorsk.

Žaš hefur annaš į sinni könnu, žaš hefur aleigu sķna į sinni könnu.

Viš rįšninguna var žaš hiš eina sem žaš gat hugsaš um, aš missa ekki aleiguna og öryggiš, ž.e.a.s heimili sķn. Žaš var žess vegna sem žaš įkvaš aš rįša žennan mann ķ vinnu og žess vegna sem hann fékk vinnuna og žvķ er hann forsętisrįšherra nś.

Samt mį hann ekki taka sér frķ.

Hann fer samt ķ frķ og margir verša reišir, en žaš eru lķka margir sem hķa į žį reišu, spyrja śt ķ vindinn hvaša bjįlfaskapur žaš sé aš trśa pólitķkus.

Ég velti fyrir mér hvort žeir, sem slķkt um spyrja, ljśgi sjįlfir žegar žeir rįši sig ķ vinnu, eša žyki žaš sjįlfsagt aš draga fjölskyldur ķ heilu löndunum į tįlar. Nś hefur hluti žjóšarinnar uppnefnt žann helming sem vildi rįša forsętisrįšherrann ķ vinnu, auštrśa bjįlfa.

Ok, kannski svo.Žaš kemur svo glataš śt, frķ forsętisrįšherrans, žaš kemur śt eins og hann hafi fyrir löngu sķšan įkvešiš aš lįta ašra tala fyrir sig eftir rįšninguna, fólkiš er móšgaš, hann talar ekki lengur viš žaš.

Žaš er fjįrmįlaofurmenni sem er fjįrmįlarįšherra landinu litla, sem talar fyrir forsętisrįšherrann, hann segir, meš bįšar hendur į lofti, viš fólkiš ķ landinu, aš žaš sé ekki nokkur leiš aš vita hvernig į aš standa viš žessi skrżtnu loforš forsętisrįšherrans, heimilin verši aš fara, fólk verši aš lįta sér götuna nęgja og syrgja ekki um of aleiguna sķna og stolt, af žvķ aš žetta séu undarleg og ójaršnesk loforš, žį sé aušvitaš ekki hęgt aš segja til um hvenęr žau verši aš veruleika,  žvķ įhersla vafans sé strand į hvort žau séu raunveruleg, loforšin sko.

Kona sem sér um innanrķkismįl ķ landinu litla segir aš naušungarsölur į heimilum séu eins og rigningin, ekki hęgt aš stjórna neinu, alveg stjórnlaust ferli og meira aš segja veraldlega variš ķ stjórnarskrį, žvķ handónżta plaggi.

Hvort fólkiš ķ landinu haldi aš hśn sé meš einhverja naušungarsölu fjarstżringu ķ skśffunni sinni, nei hśn sé ekki meš svoleišis, ekki frekar en į skżin.Žaš megi lķka alls ekki vera aš fikta svona meš naušungarsölu nįttśrulögmįliš, žvķ žaš gęti móšgaš žį sem žegar hefšu veriš nįttśrulega naušdregnir śt af heimilum sķnum.

Ég er svo manntrśa, ég gef alltaf sjens, ég er aš vona aš forsętisrįšherrann sé krśtt sem leišist svona hjal ķ žeim sem hann vinnur meš, hann hafi jafnvel žurft į frķinu aš halda til žess aš leiša žvargiš ķ žeim hjį sér, žurft aš skreppa og skrapa saman vopnum sķnum, til aš skjóta fjįrmįlarįšherra og innanrķkisrįšherra ref fyrir rass.

Hann er refur, hann gęti veriš aš finna leišir til aš žagga blķšlega nišur ķ žeim svo hann geti ķ friši efnt sķn loforš og komiš trśgjörnum og vongóšum mešmęlendum sķnum į óvart og öllu fólkinu ķ landinu ķ leišinni.

Kannski kemur hann śr frķinu og segir aš allt sé nś klappaš og klįrt, fjįrmįlarįšherra og innanrķkisrįšherra séu žreytt og viti ekki hvaš žau segi frį degi til dags žessa dagana.

Viš fyrirgefum žaš, fólkiš ķ landinu fyrirgefur žaš, annaš eins hefur nś gerst.

Į mešan viš bķšum klórum viš okkur ķ hausnum og reynum aš endurskilgreina eignaréttinn ķ handónżta stjórnarskrįr plagginu okkar, žaš er svo erfitt aš hafa haldiš ķ sjötķu įr aš žaš megi ekki gefa žaš sem ašrir eiga, sérstaklega fyrir žį sem hķma utan ķ vanga og brjóstmyndum af Jóni Siguršssyni.

Flestir, af fįum, héldu aš žaš mętti ekki gefa žaš sem ašrir eiga, žessar vangaveltur um eignaréttinn er hęgt aš dunda sér viš, mešan bešiš er eftir forsętisrįšherranum, gulldrengnum og bjargvęttinum okkar.

Forsętisrįšherrann gęti jafnvel flżtt sér smį, haskaš sér, įšur en fólkiš ķ landinu fer aš rannsaka hverjir žaš eru sem eru aš kaupa heimilin, heimilin sem eru bošin upp ķ hundrašavķs į einni viku, hverjir eru aš kaupa žau forsętisrįšherra?

Er žaš fķna fólkiš ķ slitastjórnum bankanna?

Er fķna fólkiš meš peningana aš kaupa heimilin į slikk?

Ha?

Ó, ekki svo?

Nś?

Hverjir žį?

Flżttu žér forsętisrįšherra og frelsari, annars fęršu svona leišinlegar spurningar brįšum, žęr eru alveg aš koma.

Hann er upptekin mašur, hann nennir ekki aš svara svona nęrgönglum spurningum, hann er skynsamur, hann flżtir sér įbyggilega įšur en fólkiš fer aš spyrja hvasst.

En ef ekki, ef hann haskar sér ekki į okkar fund, žį er ég, sem hripa žetta nišur ķ trśgirni og barnaskap bara meš eitt rįš, įšur en viš, fólkiš, gefum hann og hans rįšahirš alveg og endanlega upp į bįtinn og rekum hann og hans rįšahirš meš skķt og skömm.

Žaš er aš taka į móti manninum viš heimkomu, fjöldamóttaka, allir aš taka į móti honum.

Ekki meš V for Vendetta grķmur, ekki meš satanķskum nķšstöngum, nei, enga vitleysu, žetta er raunveruleikinn, ekki neitt fantasķu vesen, žaš er of mikiš, žaš mį ekki vera meš of mikiš vesen, bara rólegt fólk ķ litlu landi sem er ķ klessu, skķtaklessu.

Hans orš, gulldrengsins okkar, frelsarans, eru ekki brostin enn, nei nei, sendum honum heldur spurningamerki, žvķ viš viljum spyrja, verum hrein, spurningamerki er hreint, hrein skilaboš, ein spurn.

ķ staš žess aš berja potta og pönnur žį bśum viš til skilti, lķtil skilti og stór skilti, hvaš sem til tekst og teiknum į žau spurningamerki, viš sżnum honum spurningamerkin, viš gólum hvorki né görgum, viš spyrjum, viš vöndum okkur, viš erum kurteist fólk.

Viš spyrjum bara, viš byrjum į aš spyrja, viš erum eitt spurningamerki, žetta hefur aldrei komiš fyrir okkur įšur, allavega sagši amma žaš, aldrei, ekki ķ sjötķu įr.

Ef ekkert kemur svariš žį er žetta bśiš, žį höfum viš engu aš tapa.

Aš öllum var logiš, žaš var einhver įstęša fyrir žvķ, įbyggilega gamla og klassķska ķslenska bęnda og höfšingjasamfélags įstęšan, gręšgi og heimska, og sama hve žunn viš erum og sama hve örvęntingarfull og hve skķtsama okkur er um allt og alla žį lįtum viš ekki ljśga aš okkur er žaš.

Viš lįtum ekki henda okkur śt śr hśsunum okkar, śt į götu žar sem ekkert bķšur, ķ borg žar sem enginn getur leigt sér skonsu nema aš vera meš hreint nafn og eiga peninga į viš dópsala og handrukkara.

Viš lįtum ekki nišurlęgja okkur ķ ónżtri spķtaladruslu žar sem enginn lęknir nennir aš vinna, viš sęttum okkur ekki viš aš neita börnum okkar um aš lęra tónlist, dans eša taka žįtt ķ menningu, og fyrst žaš į aš neita okkur um aš vera ķ višręšum um bandalag viš evrópužjóširnar žį lįtum viš ekki nišurlęgja okkur meš žvķ aš leyfa aš drullaš sé yfir menningu okkar meš nišrandi rassaköstum aftur til fortķšar.

Ég minni į žaš sem ekki mį nefna, Ķsland hefur einungis veriš sjįlfstęš žjóš ķ sjötķu įr, endurtakiš žetta tķu sinnum, žetta er hin bannaša mantra.

Ég minni lķka į žetta, žeir sem starfa viš menningu eru enn aš byltast ķ grasrót, žaš er endalaus grasrót į landinu, žaš er aldrei neitt svo töff eša svo žróaš aš žaš nįi neinum hęšum, nei, žaš er allt vanžróaš, žvķ žaš fęr aldrei friš eša svigrśm til aš blómstra, žaš er bara arfi og grasrót duglega fólksins sem nęr aš dreifa sér.

Ég minni svo einnig į žetta, lęknar nenna ekki lengur aš vinna į landinu, žeir nenna ekki aš lękna žessa litlu žjóš, hśn mį deyja śt, hśn mį skķta į sig og verša aldrei neitt annaš en drulluklessa į hnattkorti žvķ hśn į bara menguš įlversfjöll, ógešslega menguš įlversber, litla nešanjaršar grasrót sem starfar viš menningu sem enginn skilur, śtbrunniš menntakerfi og glataš stolt.

Evrópu sem lķtur nišur į hana, žjóšina, kanamellu žjóšina, hlandbrunna śtigangs kanamellužjóš.

En ę, spyrjum samt įšur en viš reišumst, mętum frelsara okkar og gulldreng meš spurningamerki og žögn, athugum hvort hann ekki setur teikn į himininn, myndir ķ noršurljósin og žį skulum viš lofa honum aš halda vinnunni og elska hann og virša og hlusta į hann.

Blessuš sé minning minnar óhneykslušu sįlar.


Hundómerkilegur Alvarleiki

Hulda B Hakonardottir: Um leiš og ég óska Magnśsi til hamingju undrar žaš mig aš fréttamenn Kastljóss hafi ekki getaš bent manninum į śrręši sem honum stóšu til boša ķ fyrri žętti sķnum ž. 22. sept. s.l. Annaš hvort var Kastljós meira upptekiš af aš geta veriš meš tįrvott dramaupphlaup ķ žętti sķnum eša fréttamenn žess vissu ekki betur. Hvorugt er gott til afspurnar. Ķ gleši-innslagi kvöldsins var svo skautaš létt fram hjį žessu meš greišsluašlögunina en Magnśs žaulspuršur hvort hann vęri nś ekki glašur. Žvķlķk vinnubrögš

 

Sammįla og miklu alvarlegra mįl en rętt er almennt um. Ég er löt! td. og aš fylgjast meš fjölmišlum er ekki e-d sem ég nenni yfirleitt. Aldrei, svo ég muni, hef ég legiš eins mikiš yfir innihaldslausu žvašri į ęvinni, ķ nęstum manķskum eltingarleik mķnum viš fjölmišlaumfjallanir ķ bęši sjón, rit og talmišlum. Aš vķsu, aš undanskyldum žeim frįbęra žętti į rįs 1 ,,speglinum”.

 

Tekur tappann śr žegar hver og einn einasti ég meina barasta nįkvęmlega hver einasti! fréttamašur ķ óveršskuldaš nefndum fréttaskżringar og menningaržętti rķkissjónvarpsins ,,Kastljósi" framleišir į fęribandi, upp į dag,  hundleišinlegt og hundómerkilegt sjónvarpsefni, hvar menn sżna af sér fullkomiš getuleysi ķ aš grķpa įhugaverš móment og bśa žį til įhugavert frétta og sjónvarpsefni ķ leišinni.

Višhafa meš lįtum sķendurtekiš stagl og gersamlega hugmyndasnaušar spurningar, lesnar upp af blöšum og svo augljóslega nišurnjörvašar fyrirfram aš śr verša tóm leišindi

 

Višhafa eilķft gjamm og framķtökur, žannig aš višmęlandi į ķ mesta basli, viš aš svara žeim spurningum sem hann er žó spuršur og ķ žokkabót, ég leyfi mér aš bęta viš, er atgervi žeirra meš žvķlķkum leikręnum tjįningum aš žaš mętti halda, ķ sumum tilvikum aš žeir/žęr, eigi eitthvaš persónulega sökótt viš višmęlendur sķna, eša séu staddir/ar ķ grķskum harmleik en ekki bara Ķslenskum raunveruleik.

 

Hamagangurinn er slķkur aš śr veršur akkśrat ekkert vit. Mašur spyr sig, eru žetta taugarnar aš gefa sig? Eša eru uppi skipulögš įform um aš hafa žetta svona?  Eša eru menn bara svona.........utan viš sig.......nei fjandinn hafi žaš.

 

Ég sendi svo ķ lokin kvešju meš von um bata, til žess fréttafólks sem vinnur viš žįttinn ,,Kastljós”  žvķ žetta hlżtur aš vera einhver krankleiki, eša sinnisįstand aš višhafa svona kjįnalęti, aš telja žaš fķnt aš framleiša svona drasl ofan ķ fólkiš.

 

Ps: Hvort heldur sem er,  žį er kannski full įstęša til aš bišja fallega um aš žessu endemi linni, ég bara get bara ekki trśaš žvķ aš landsmenn nenni žessu.

 

 


Ringulreiš og öskureiš.

Mér er žaš fullkomlega óskiljanlegt aš Bjarni Ben skuli sitja ķ kastljósi og stęra sig af  óįnęgju fólks ķ landinu og fjargvišra žar um komandi mótmęli. Hvenęr hefur hann, eša hans félagar stašiš ķ mótmęlaašgeršum varšandi yfirleitt nokkurn skapašann hlut. Sigurvissa mannsins var vęgast sagt óžolandi ķ kastljósinu ķ gęr og velti ég fyrir mér hvašan ķ andskotanum žaš yfirlęti kemur og samkvęmt žessari grein hérna, hefur Björn Bjarnason gengiš til lišs viš mótmęlendur. http://www.smugan.is/fra-ritstjorn/allt/thora-kristin-asgeirsdottir/nr/4342

Je minn eini. Vį hvaš žetta er ruglingslegt. Ég er ein af žeim sem er ekki įnęgš meš seinagang stjórnvalda ķ mįlefnum skuldara, las samt greinina hans Įrmanns Jakobsonar og er honum sammįla um eitt og annaš.

http://www.smugan.is/pistlar/fastir-pennar/nr/4332

Žaš sem mér hefur fundist óhuggulegt viš mįlflutning sjįlfsęšismanna er flest allt, en óhuggulegast finnst mér žó stagl žeirra um hjól atvinnulķfsins. Žegar Bjarni Ben, formašur sjįlfstęšisflokksins byrjaši enn og aftur aš stagla, aš hér žyrfti aš koma atvinnuvélamaskķnunni ķ gang, žį bara langaši mig aš gubba. Ég er kannski ekki rammskyggn en mér finnst bara svo augljóst hvaš hann er aš fara, hann er ķ grundvallar atrišum bara aš tala um aš drķfa įfram virkjanaframkvęmdir.(Helguvķk) Żta žvķ af staš meš sama offorsi, sömu heimsku og sama žrugli og flestir žeir sem mótmęltu įriš 2009 voru einmitt aš reyna aš losa sig viš. Vonandi tekur enginn mark į žessum manni og žvķ sem hann stendur fyrir. Viš hinn almįttga įs, vonandi.

 Ég er aš vķsu žeirrar skošunar aš margt mętti fara betur. Ég er lķka alveg sannfęrš um aš rķkistjórnin myndi alls ekki tapa į žvķ aš nį sér ķ faglega rįšgjöf og ašstoš, sem hśn gerir ekki.

Mér finnst lķka alveg fullkomlega óžolandi hvaš forsętisrįšherra viršist fjarręn og dul, žegar viš hana er talaš.

Ég į lķka mjög erfitt meš aš žola śtśrsnśninga fjįrmįlarįšherra, žaš er eins og hann sé alltaf ķ kosningabarįttu en ekki aš spjalla.

Žaš leggst hįlf fįrįnlega ķ mig, aš žegar talaš er um utanžingstjórn, aš žį er óljóst hverjir žaš eiga aš vera, hverjir eiga aš velja ķ slķka stjórn/nefnd og hverjir bera į henni įbyrgš.

Nś, mér finnst lķka alveg magnaš aš fólk skuli vera svona veikt fyrir tali um skattalękkanir. Viš, sem hér bśum hljótum aš vita žaš, aš velferšarkerfi td. Byggist į sköttum okkar.

 Afhverju Steingrķmur hefur ekki gengiš lengra ķ žeim mįlum og komiš į hįtekjuskatti, eins og hann rausaši um sem biluš plata fyrir kosningar, er mér illskiljanlegt, ķ raun ętti aš krefja hann skżringa į žvķ frekar en žaš skuespil sem višgengst ķ sjónvarpsmišli landsmanna.

Nei ķ alvöru! Mętir kannski Geir Haarde į žessi mótmęli į fimmtudaginn.

Ég geri nefninlega alveg rįš fyrir žvķ aš fleiri en ég séu ķ svipušu delemma. Ég vil ekki aš forpokašir atvinnuvélamaskķnulygarar steli byltingu vinstri manna og myndi helst vilja aš svo fęri ekki.

En til žess, aš svo fari ekki, er ég ansi hrędd um aš žetta blessaša pólitķskt stimplaša vinstri fólk bara verši aš hętta! Jį hreinlega hętta! aš seilast ķ vasana į žeim sem minnst mega sķn! Takk fyrir. Žaš er nefninlega žaš, sem ruglar mig ķ rķminu akkśrat nśna!


Nęsta sķša »

Innskrįning

Ath. Vinsamlegast kveikiš į Javascript til aš hefja innskrįningu.

Hafšu samband